Loks lifnuð við:)

jæja er ekki komin tími á að setja eitthvað inn á þetta blogg úr því að ég byrjaði á þessu..

En ég er enn í borgini:(
já ég set upp fýlukall því ég er svo hrikalega sveitó að ég rata akkúrat ekkert hérna. Ég er þó að afreka það að geta verið ein hérna, svo þó að bóndinn skreppi norður þá kemst ég í búð svo ég dey ekki úr hungri og ég kemst á spítalann því mín bara lærði smá á strætó:) en það er ekki mikið meira en það að ég kemst með strætóinu á spítalann og til baka. Ég er ekki nógu ævintýragjörn til að þora að gera mikið meira en þetta svona ein svo ég hef svona látið þetta duga mér þessi fáu skipti sem ég hef þurft að vera ein hérna á þessum 5 vikum. úff já búin að vera í borginni í 5 vikur sem mér finnst alveg nokkuð mikið og 5 vikur eftir:(
ég er komin með það mikla heimþrá að ég er að hugsa um að fá leifi til að skreppa pínu norður, svo þá fer ég sko á þriðjudag og kem aftur hingað á miðvikudag sem er ekkert svakalegt, og ég verð auðvita að taka mjaltatækið með mér. Jeminn hvað maður getur orðið leiður á svona tæki sem maður getur als ekki verið án.

En jæja þótt ég hafi ekkert skrifað hérna inn í líklega um 5 vikur þá hef ég sosum ekki mikið að skrifa um því lífið er mikið á spítalanum þessar vikur:)
En það gengur allt svakalega súper vel núna hjá okkur og Örn hefur samt fengið mig til að brotna niður en ég er dugleg og hann líka svo við gerum þetta allt saman:)

Svo smá mynd af litlu hetjunni minni en þarna er hann 4 daga gamall.

Litla hetjan

jæja á maður ekki að skrifa hérna inn hvernig er það??

En jú líf mitt bara tók snöggar breytingar, Það var núna þriðjudagskvöldið þann 13 febrúar að allt breyttist. Ég var mjög veik og það hratt svo manninum mínum leist ekki vel á að þetta væri bara einhver flensa svo hann heimtaði að við töluðum við lækni, sem við jú gerðum. Það var bara heimtað að ég kæmi upp á sjúkrahús ef ég mögulega treysti mér til, ég jú lét mig hafa það og fór í bílinn hálf skríðandi og það var brunað á Krókinn. Svo var ég skoðuð og það var tekið blóð og þvagprufu og allt skoðað. Ég lét eða reyndi að láta fara vel fyrir mér í rúminu. Svo kom Þorsteinn eftir að það var búið að rannsaka allt í kvelli sem hægt var að gera. En jú þá kom sjokkið að hann talaði við lækni fyrir sunnan og líklega var ég komin með meðgöngueitrun og átti bara að fá sjúkraflug með mig beint suður í frekari skoðun. Kallinn heim með börnin reddar pössun í einum grænum og brunar á krókinn og rétt nær á okkur áður en flugið er komið.

Svo gengur allt vel í fluginu mér líður bærilega enda verið að sulla í mig verkjalyfjum og öðru beint í æð og spyrja mig heil mikið af spurningum.
Svo vorum við komin suður. Þá byrjaði ballið það var aftur tekið blóð það var sterasprauta og hvað eina og mér var farið að líða eins og ágætis nálapúða þarna, jú ég var rannsökuð í allar áttir og var tékkað á barninu. Það var farið að ræða keisara en líka átti að reyna að láta þetta bíða í nokkra daga og gefa sprautu til að hraða lungnaþroskanum hjá barninu. Það var haldið áfram að skoða og svo kom í ljós að ég var með það mikla fæðingareitrun og barninu leið ekki vel að það átti að drífa mig bara í keisara og það strax:(
Þetta var hrikalega erfitt en ekki mikill tími til að hugsa svo það komu en meiri nálar og ég var drifin úr fötum komið fyrir þvaglegg og áður en ég vissi af var ég á skurðstofunni og var verið að gera mig reddi fyrir svæfingu.

Allt gekk vel og ég vaknaði síðan eftir svæfingu og man hvað ég var sljó en spurði manninn minn þrisvar hvort það væri ekki allt í lagi og hvort þetta hafi örugglega verið strákur eins og við áttum von á. Jú þetta var drengur og allt gekk vel :) Hann var tæpar 4 merkur og 37cm sem er ekki stórt. Ég fékk svo að sjá myndir af honum fyrst og það var alveg yndislegt að sjá litla krílið komið þarna en ég fékk ekki að sjá hann fyrr en um kl 14 þann 14 feb en hann fæddur 23:47 þann 13 febrúar svo ekki hitti hann á að vera valentínusarbarn:) En þetta gekk vel og gengur vel hann er komin úr súrefni og farin að reyna hvað hann getur og það strax:)
ég set mynd af litlu hetjunni minni sem allra fyrst en svona fór þetta allt. Núna er að dúsa fyrir sunnan í einhverjar vikur og sjá hvernig hann mun spjara sig.
ég er orðin þreytt og hugsa að ég fari að koma mér niður í lúllið :)

Góða nótt
Dodda og litla hetjan:)

Varð bara að koma með þennan inn:D

Afhverju eru ljóskubrandarar svona stuttir? Svo að karlmenn skilji þá !

En svona af því að ég er að þessu þá finnst mér þessir líka alveg frábærir.

Bakaðar baunir


Dag einn hitti ég yndislegan herramann og við urðum ástfangin.

Þegar það varð ljóst að við myndum giftast ákvað ég að fórna því sem ég
hafði mikið dálæti á. Ég hætti að borða bakaðar baunir.

Einhverjum mánuðum seinna, á afmælisdaginn minn, og ég var að fara heim
frá
vinnu, bilaði bíllinn minn.

Þar sem ég bjó út í sveit hringdi ég í manninn minn og sagði honum að
ég
kæmi seint þar sem ég þyrfti að ganga heim.


Á leið minni heim gekk ég fram hjá litlu veitingahúsi og lyktin af
bökuðum
baunum var meiri en ég gat staðist.

Þar sem ég átti eftir að ganga nokkra kílómetra áður en ég næði heim
reiknaði ég það út að ég myndi ganga af mér þá kvilla sem fylgdu því að
borða bakaðar baunir áður en ég kæmi heim. Svo ég stoppaði á
veitingahúsinu
og áður en ég vissi af hafði ég klárað þrjá stóra skammta af bökuðum
baunum.

Alla leiðina heim fullvissaði ég mig um að ég hefði losað mig við allt
gas
sem fylgir slíkri græðgi.

Þegar heim var komið tók eiginmaður minn spenntur á móti mér og sagði:
"Ástin mín! Ég ætla að koma þér á óvart við kvöldverðarborðið."



Hann batt síðan slæðu fyrir augun á mér og leiddi mig að stól við
borðið.



Ég fékk mér sæti og rétt í því sem hann ætlar að leysa frá augunum á
mér,
hringdi síminn.

Hann lét mig lofa því að ég myndi ekki kíkja fyrr en hann hefði
afgreitt
símtalið og svo fór hann til þess að svara í símann.

Bökuðu baunirnar sem ég hafði innbyrt voru ennþá að hafa áhrif á mig og
þrýstingurinn var að verða óbærilegur. Svo að á meðan eiginmaðurinn
var
í
öðru herbergi notaði ég tækifærið, lét allan þunga minn hvíla á annarri
rasskinninni og hleypti einu skoti út.

Það var ekki eingöngu hátt heldur lyktaði það eins og gúanóverksmiðja.



Ég tók servíettuna úr kjöltu mér og notaði hana sem viftu.

Svo lyfti ég mér upp á hina kinnina og skaut þremur í viðbót. Lyktin
var
verri en af soðnu káli.

Þessu hélt ég áfram í fimm mínútur í viðbót á meðan ég hlustaði
gaumgæfilega
á samræðurnar sem fram fóru í hinu herberginu.

Ánægjan var ólýsanleg eða þar til kveðjuorðin í hinu herberginu bundu
enda
á
þetta frelsi mitt. Ég loftaði í flýti í kringum mig með servíettunni,
lagði
hana síðan í kjöltu mér og kom höndunum fyrir ofan á henni og hugsaði
um
hversu vel mér liði og hversu ánægð ég var með mig.

Andlit mitt hlýtur að hafa sýnt mynd sakleysis þegar eiginmaður minn
kom
aftur og baðst afsökunnar á því að hafa verið svona lengi í símanum.

Hann spurði mig hvort ég hefði nokkuð svindlað og kíkt en ég
fullvissaði
hann um að það hefði ég ekki gert.

Þegar hér var komið sögu tók hann slæðuna frá augum mér og tólf
kvöldverðargestir sem sátu í kringum borðið hrópuðu:



"Til hamingju með afmælið!"

Það leið yfir mig!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ef vinnudagurinn hefur verið hræðilegur prófaðu þá þetta:

Farðu í apótek á leiðinni heim og kauptu Johnson & Johnson hitamæli, enga
aðra tegund. Þegar þú ert komin/n heim lokaðu þá að þér, dragðu
gluggatjöldin fyrir og taktu símann úr sambandi. Farðu í mjög þægileg föt,
t.d. íþróttagalla, og leggstu upp í rúmið þitt. Opnaðu pakkann og settu
mælinn varlega á náttborðið. Taktu bæklinginn sem fylgir og lestu hann. Þú
munt sjá að neðst stendur með litlum stöfum : Allir endaþarmsmælar frá
Johnson & Johnson fyrirtækinu eru persónulega prófaðir. Lokaðu nú augunum
og segðu upphátt : " Eg gleðst af öllu hjarta yfir því að ég vinn ekki á
prófanadeildinni hjá Johnson & Johnson fyrirtækinu." Endurtaktu þetta
fjórum sinnum. Hafðu það svo gott og mundu að það er alltaf einhver sem er
í verra starfi en þú.

 

lasiríjus

Já þá er maður komin með bullandi kvef og gaman vona að það verði ekkert meira en bara kvefið.
Búin að vera drullu slöpp bæði í gær og í dag og var mikið að hugsa um að taka mér bara veikindafrí en svo bara fór ég að vinna. Þetta er nú ekki  langur vinnudagur svo ég fór og það var bara rólegt:)
Ég reyndar skrapp á þorrablót sem var haldið hérna í sveitinni og það var mjög gaman ég allavega fékkst til að smakka eins og hvalasultu og súran pung:S hvalasultan var sosum sættanlegt en hitt varhrikalega ógeðslegt.
En þetta var gaman ég var þó bara yfir skemmtiatriðin því ég var að sálast í bakinu og bumbubúin ekki sáttur með þetta, það var gert grín af kallinum mínum að hann hafi skelt sér í skóla til að læra gömludansana og sultugerð:D
En ég var komin heim um kl 1 og það var gott að komast í bólið því ég var komin með svo mikið nefrennsli:(

er maður farin að eldast??!! ég man alveg eftir 90% af þessu

Þú manst eftir því þegar það var ennþá spennandi að vakna á laugardagsmorgnum til að horfa á barnaefnið...

Þú færð ennþá "urge" til að segja "NOT" á eftir næstumþví öllu

Það var gert út um málin með "steinn skæri blað" eða "ugla sat á kvisti"...

Þegar lögga og bófi var daglegt brauð

Þegar við fórum í feluleik þangað til við gátum ekki meir

Þegar við vorum vön að hlýða foreldrum okkar...

Þú hlustaðir á útvarpið allan liðlangan daginn til að bíða eftir uppáhaldslaginu þínu, til að taka það upp á kasettutækið..

Þú manst eftir því þegar Super Nindendos og Sega Genisis urðu vinsælir

Þú horfðir alltaf á America's Funniest home videos

Þú horfðir á Home Alone 1, 2, og 3 og reyndir að gera sömu trikk

Þú manst eftir því þegar Jójó voru kúl

Þú horfðir á Batman, Aladín, Turtles og Pónýhestana...

Þú manst eftir sleikjóunum sem voru á hring til að hafa á puttanum..

Þú manst þegar það áttu ekki allir geislaspilara

Þú bjóst til gogg þegar þú varst lítill...

Þú áttir tölvugæludýr

...eða Furbie

Þú hefur ekki alltaf átt tölvu, og það var töff að vera með Netið

Og Windows '95 var best

Michael Jordan var aðal hetjan..

Kærleiksbirnirnir

Þú safnaðir lukkutröllum

Og áttir vasadiskó

Þú kannt Macarena dansinn utanað

Þú veist af hverju 23 er kúl tala

Áður en að Myspace varð vinsælt,

Áður en Netið kom og enginn vissi hvað sms var..

Áður en ipod kom til sögunnar

Áður en PlayStation 2 og Xbox voru til,

Þegar strigaskór með blikkljósum voru málið

Og þú leigðir spólur, ekki dvd,

Og það var eiginlega enginn með símanúmerabirti

Og þegar við hringdum í útvarpið til að reyna að fá uppáhalds lagið okkar spilað til að hlusta á í vasadiskóinu

Áður en við áttuðum okkur á því að allt mundi breytast

Hver hefði getað ímyndað sér að við myndum sakna þessara tíma!



AHH góðir tímar!!!

þreytt og pirruð

Jæja þá ákvað ég að prufa bloggeríið aftur.
Bara datt það í hug þegar ég kom heim í hrikalega þreyttu og pirruðu skapi að það væri gott að auða sessu skap eitthvert, og í stað fyrir að láta það bitna á börnunum þá er betra að láta það fjúka hingað inn.
NEI ég ætla ekki bara að skrifa þegar ég kem heim í brjáluðu skapi líka þegar ég er í góðu skapi:)
Þetta er bara búið að vera þreyttur dagur og bara vika, eldri daman búin að vera lasin og hin hefur ekki sofið mjög vel um nætur og kallinn tuðar yfir því en það er nú ég sé sé um þetta. Er það ekki líka bara oft þannig að við konurnar sinnum þessum krílum þegar þeim líður illa eða eiga svefnlausar nætur.

En svo bara vinnudagurinn leiðinlegur og ég þreytt, svo segir maður ekki nei við yfirmanninn þegar hann kemur svona voða sætur að biður mig um að læsa þegar ég fer heim, það er sosum ekkert mál að gera það nema ég þarf svo að labba hring í kringum húsið til að komast að bílnum og það er HÁLKA úti en ég dröslaðist þetta komin 6 mánuði á leið með yngra barnið á handlegnum og hitt hangandi í mér til að detta ekki.
En ég komst alla leið án þess að detta á hausinn, svo var brunað heim. Þá beið þvottur o dót um allt hús og mjólkin enn á borðinu. Úff hvað þarf ekki alltaf mikið til að manni langi bara til að setjast á mitt eldhúsgólfið og fara að gráta:( En það þíðir ekkert það þarf að gefa smá að borða áður en teiknimyndirnar byrja og setja í þvottavél svo allir hafi hrein föt.

Svo er það auðvita kvöldmatur handa liðinu ganga frá koma í rúmið og laga AFTUR til í stofunni. Ég held stundum að eg sér einstæð móðir því ég er heppinn ef kallinn minn er einhvertímann heima og ef það gerist þá er það sjónvarpið og í rúmið. Man varla hvenær við fórum síðast að SOFA á sama tíma því ég hef alltaf nóg að gera og tuð líklega of mikið líka:S
En þannig er það bara svo oft.

En nú nenni ég ekki að tuða meira læt þetta duga og vona nú að ég komi með góða skapið hingað næst.